Увагу шырокай грамадскасці прыцягнуў аўкцыён па продажы разавых ліцэнзій на здабычу паляўнічых жывёл, які праводзіцца Беларускім грамадствам паляўнічых і рыбаловаў у рамках Міжнароднай выставы-кірмашы "Паляванне і рыбалоўства.
Этычнасць правядзення падобных аўкцыёнаў, а таксама эстэтыку палявання, не заўсёды зразумелую неазнаёмленым, карэспандэнты "Белгазеты" абмеркавалі таксама сябром партыі "Беларуская партыя "Зялёныя" Кірай Каральковай Фрагменты интэрвью.
- Калі паляванне забараніць, хто будзе рэгуляваць колькасць папуляцый дзікіх жывёл?
- З ростам колькасці капытных жывёл вырасце і колькасць драпежнікаў - прырода сама здольная ўсё рэгуляваць. А рэкламаваць забойства такім чынам, як гэта адбывалася ў сітуацыі з ласём, калі рэкламу чуюць і бачаць дзеці, - гэта амаральна. У нашы дні, калі ўсё даступна, забойства дзеля забаўкі агідна. Можна бо захапляцца фотапаляваннем - гэта і для людзей, якія не могуць у жыцці ўбачыць звера, добра. А калі чалавек ідзе са стрэльбай і намерам кагосьці падстрэліць - гэта амаральна. Хоць ёсць нямала выпадкаў, калі паляўнічыя сваіх дзяцей цягаюць на паляванне, а потым яшчэ і з трупамі скрываўленымі фатаграфуюць.
- А як жа паляўнічая рамантыка? Як гэта было раней: пагоня за зверам на канях, гукі паляўнічага рога...
- Я выступаю і супраць эксплуатацыі канёў. У Англіі, напрыклад, дагэтуль практыкуецца паляванне на ліс. І падчас такога палявання і сабакі паляўніча загнаны, і коні - жудаснае гледзішча, я шмат разоў бачыла гэта па тэлевізары. Я не ведаю, наколькі арыстакратычныя цяперашнія паляўнічыя. Але аднойчы я была на паляўнічай выставе і бачыла мноства п'яных, зусім шалёных паляўнічых. Яны прыходзілі туды з трафеямі, з галовамі жывёл - гледзішча агіднае.
Пад петыцыяй у абарону лася падпісалася ўжо больш 4 тыс. чалавек. Гэта нядрэнна, улічваючы, што сярод людзей, якія жадалі б падпісацца, шматлікія не з'яўляюцца карыстачамі Інтэрнэту.
Поўная версія інтэрв'ю тут